Ετικέτα: Φυσικό αναλγητικό πόνου

Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια ρευματική νόσος που προκαλείται από το σχηματισμό κρυστάλλων ενός άλατος του ουρικού οξέος (ουρικό νάτριο) στους ιστούς, συνηθέστερα στις αρθρώσεις.

Αιτίες

Οφείλεται στην παρατεταμένη παρουσία υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα (γνωστή ως "υπερουριχαιμία"), με τον ίδιο τρόπο που σχηματίζονται οι κοινές εναποθέσεις αλατιού στις αλατιέρες. Όταν αναπτύσσονται και μπορούν να γίνουν ορατές ή να αγγιχτούν κάτω από το δέρμα, είναι γνωστές ως τόφοι.

Διάγνωση

Η πραγματική διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας γίνεται με την επιβεβαίωση της παρουσίας αυτών των κρυστάλλων στους ιστούς.

Η υπερουριχαιμία προκαλείται σχεδόν πάντα από μειωμένη αποβολή του ουρικού οξέος από τα νεφρά ή το έντερο. Σε αυτό μπορεί να συμβάλλουν διάφοροι παράγοντες: γενετική προδιάθεση, ορμονικοί παράγοντες, ασθένειες, φάρμακα και ανθυγιεινή διατροφή.

Οι κρύσταλλοι ουρικού οξέος προκαλούν μια φλεγμονώδη αντίδραση που μπορεί να προκαλέσει ξαφνικά συμπτώματα (κρίση ουρικής αρθρίτιδας) με έντονο πόνο και οίδημα ή να περάσει απαρατήρητη (χρόνια ασυμπτωματική φλεγμονή).

Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας επηρεάζουν τις αρθρώσεις, αλλά μπορούν επίσης να επηρεάσουν τους τένοντες και τους θύλακες που περιβάλλουν τις αρθρώσεις. Αποτελούν προειδοποίηση για την παρουσία ουρικών κρυστάλλων στους ιστούς και την ανάγκη αναζήτησης ιατρικής φροντίδας.

Θεραπεία

Η θεραπεία συνίσταται στη μείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος στο αίμα, έτσι ώστε οι ουρικοί κρύσταλλοι να διαλυθούν μόνιμα- αυτό απαιτεί ένα βέλτιστο επίπεδο ουρικού οξέος για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Η πρόληψη και η θεραπεία του πόνου είναι καλή για τους ασθενείς, αλλά δεν αντιμετωπίζει τη διαταραχή που προκαλεί την ουρική αρθρίτιδα.

Η ουρική αρθρίτιδα θεωρείται ιάσιμη νόσος: η επίτευξη ενός επαρκούς επιπέδου ουρικού οξέος στο αίμα διαλύει σταδιακά τους κρυστάλλους, εξαφανίζει τα συμπτώματα και αποτρέπει μακροπρόθεσμα ανεπανόρθωτες βλάβες στις αρθρώσεις.

Είναι σημαντικό για τους ασθενείς και τους επαγγελματίες υγείας να εξετάσουν την επιθυμητή ακριβή διάγνωση και την έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας.

Μια δίαιτα χαμηλή σε τρόφιμα πλούσια σε πουρίνες (κυρίως κρέατα οργάνων, θαλασσινά, κόκκινο κρέας, σπαράγγια και αλκοόλ) και φαρμακευτική αγωγή, αλλοπουρινόλη ή φεβουξοστάτη, είναι απαραίτητη για να μειωθεί η περιεκτικότητα του οργανισμού σε ουρικό οξύ, μερικές φορές για πολλά χρόνια.

Μόνο όταν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα είναι πολύ υψηλά συνιστάται φαρμακευτική αγωγή.

Σε άλλες περιπτώσεις, χρησιμοποιήστε φυσικές θεραπείες όπως ο κουρκουμάς και η μποσγουέλια, οι οποίες έχουν δείξει εξαιρετικά αποτελέσματα σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα. Διαβάστε περισσότερα εδώ: Κουρκουμίνη + Boswellia.

Μπορείτε να συνδυάσετε τα δύο προϊόντα χάρη στη Fyron: Fyron G1 + G2.